Φαίνεται πως, η ζωή θέλησε να είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρη, σε μένα.
Σαν το καλοσκέφτομαι τώρα, όντως ήτανε γενναιόδωρη αφού ποτέ δεν υπήρξε άδεια, άχρωμη ή ανούσια. Μου έδωσε απ' όλα να γευτώ.., απ' τις μικρές χαρές ως τη μεγάλη θλίψη, την αγάπη ως την απόρριψη, την ελπίδα ως την απόγνωση, την ευτυχία ως και τον πόνο της οριστικής απώλειας!
Οφείλω λοιπόν, να είμαι ευγνώμων, αν και ελπίζω πως... θα' χει ακόμη αρκετά, να μου δείξει στο μέλλον.
Μα για μένα ίσως να μην έχει και νόημα πια.., ίσως να μη με κόφτει άλλο. Μονάχα πλέον εύχομαι κι΄ελπίζω, να είναι πιότερο γενναιόδωρη, σ' αυτούς που αγαπώ και νοιάζομαι!
Μακάρι ... κι' αν γίνεται, ακόμη περισσότερο!
