δεν υπάρχεις πιά..

.. ξυλιασμένος και χαμένος μες στο σκοτάδι της χειμωνιάτικης νύχτας, αγκομαχώντας βηματίζει.. δίχως συγκεκριμένη πορεία και τόπο προορισμού, με μόνο του σύντροφο ένα μισοσβησμένο τσιγάρο στο στόμα. Φαρμάκι του.. και συνάμα, μονάκριβος συνοδοιπόρος του στη ζωή, το τελευταίο διάστημα, σε μια απεγνωσμένη κι' επίπονη προσπάθεια, να συνεχίσει να πορεύεται ακολουθώντας δυσδιάκριτα χνάρια, πάνω στα κακοτράχαλα μονοπάτια του Γολγοθά, που του έλαχε. Πάει καιρός τώρα, που η καρδιά.. νοιώθει άδεια και στεγνή, από κάθε κατακάθι συναισθήματος, ενώ.., δυσκολεύεται να ξεχωρίσει στο μυαλό του, .. αν δε θέλει να θυμάται, ή.. δε θέλει να ξεχνά!